Την περασμένη Παρασκευή σε ηλικία 62 χρόνών, άφησε την τελευταία του πνοή το πρώην είδωλο της ελληνικής ποπ σκηνής, ο συνθέτης, ενορχηστρωτής, διευθυντής ορχήστρας και καθηγητής ανωτάτων θεωρητικών της μουσικής Μιχάλης Ροζάκης. Ο θάνατός του οφείλεται σε καρδιακή ανακοπή.
Αντιγράφουμε από από το "Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής" του Τ. Καλογερόπουλου:
Εκλεκτός σύγχρονος πιανίστας, δ/ντής ορχήστρας, συνθέτης (μέλος της ΕΕΜ) και καθηγητής. Η μουσική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από την Ελβετία, με ένα νεανικό ερασιτεχνικό Συγκρότημα που λεγόταν «Potflair». Κατόπιν, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και διετέλεσε τραγουδιστής και μπασίστας των «Juniors» (1962), των «Charms» (1963) και των «Playboys», (με τους οποίους εμφανίστηκε και στην ταινία «Μια γυναίκα, μια αγάπη, μια ζωή»). Στη συνέχεια ακολούθησε ατομική σταδιοδρομία και γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τους δίσκους του 45 στροφών: «Μίννι-σκερτ»/«Είναι αργά» (1970), «Έτσι είναι η ζωή»/«Όταν έφυγες» (1970), «Μια μέρα θαρθείς»/«Προσευχή» (1971), «Σαν τραγουδώ»/«Γυάλινος πύργος» (1973), «Εγωισμός»/«Δάκρυα στα μάτια» (1973), «Προβλήματα»/«Ποιος μπορεί να ξέρει» (1974) καθώς και τους LP δίσκους του: «Μάικ Ροζάκης και οι Playboys» (1971) και «Μ. Ροζάκης» (1975, ανατυπώθηκε το ίδιο έτος). Όμως, προοδευτικά εγκατέλειψε τον χώρο, στρεφόμενος όλο και περισσότερο προς τη σοβαρή μουσική.
Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο (πτυχίο φούγκας το 1977 από τον Μ. Βούρτση) και απέκτησε φήμη εξαιρετικού ενορχηστρωτή. Επί 4ετία ήταν δ/ντής μουσικών προγραμμάτων της ΕΡΤ και δ/ντής της Ορχ. Ποικίλης Μουσικής. Είναι επίσης, καθηγητής θεωρητικών του Εθνικού Ωδείου (ωδικής και αρμονίας από το 1987, αντίστιξης από το 1985, φούγκας από το 1988 και σύνθεσης από το 1990). Επίσης, από το 1995, ανέλαβε το τμήμα προετοιμασίας μουσικών σπουδών ΑΕΙ και από το 1996, την τάξη ενορχήστρωσης για τη θεατρική και την κινηματογραφική μουσική.
Στους μαθητές του: η Αφρ Γαλλίου-Αραβανή, ο Δημ. Καραβέλης , ο Γ Μπαμπαράκος, ο Μιχ. Οικονόμου, ο Αντ. Παλάσκας, ο Χρήστος Πουρής-Φασουλάς, η Ελ. Ρέντζου, η Ευγ. Βενετοπούλου, η Θ. Κούνη και ο Ν. Παπαγεωργίου, κ.ά.
Στις 2.5.1996 σε Εκδήλωση του Συλλόγου Αποφοίτων του Εθνικού Ωδείου (Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών) έγινε η Α΄ εκτέλεση του «Κοντσέρτου» του για πιάνο (σολίστ ο Α. Παλάσκας). Άλλα έργα του, που έχουν εκτελεστεί από διάφορα μουσικά Σύνολα: «Φαντασία για τούμπα και ξύλινα» (σολίστ ο Γ. Ζουγανέλης), «Μεταμορφώσεις για 9 πνευστά» (με το Συγκρότημα πνευστών «Ν. Μάντζαρος»), «Ικεσία» (για πιάνο, χορωδία και σαξόφωνο άλτο), «14 πικρές πραγματικότητες» (καντάτα για 3 φωνές, χορωδία και ορχ., που κυκλοφόρησε σε δίσκους και εκτελέστηκε στην Αθήνα: Φεστιβάλ «Έκφραση», και στην Κύπρο: Λευκωσία και Λεμεσό), «Forma E5» (για πνευστά και κρουστά), κ.λπ. Στους λοιπούς LP δίσκους του: «Ελληνικά Συγκροτήματα, 1 και 2» (1977 και 1981 αντιστοίχως), «14 πικρές πραγματικότητες» (1981), κ.λπ.
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
Έφυγε ο Μαικ Ροζάκης
Ετικέτες
Μαικ Ροζάκης,
Μουσική
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
θα μασ λειψει ΠΟΛΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικα καμια φορα οι περιστασεις της ζωης μας κανουν να θεωρουμε καποια πραγματα αυτονοητα οπως δηλαδη και την υπαρξη του Μιχαλη διοτι ηταν τοσο νεος και ειχε τοσα ακομα να δωσει ας ειναι ελαφρυ το χωμα που τον σκεπαζει
ΑπάντησηΔιαγραφή